Stuwdam

Ze vindt niet veel terug.

Van de vanzelfsprekendheid waarmee een land je omarmt
naar je kleur, je status, je dromen, je gewoontes,
je normen, je waarden, je overtuiging, je lach.

Ze vindt niet veel terug.

Van de overwinning waarmee ze gedwongen een nieuw landschap en toekomst introk,
waarbij ze trauma, angst, verscheuring, verdriet,
loslaten, heroriënteren tam moet maken.

Ze vindt niet veel terug.

Van de dagen van toen, de nachten koud, het temperament innig, de ziel korstig, 
het geloof hoog, de kansen klein, dat je niks voor niks krijgt en de morgen geen zekerheid brengt.

Toch blijft ze zoeken naar haar klein geluk
in elke dag, 
elke dag opnieuw.

Zij weet tenslotte wie ze is,
uit welk hout ze gesneden is,
ze vindt het terug.

Overtuiging zwelt aan waar je niks forceert.
Dag nieuw land - schap.