Stilte

Ze liet haar 
slaan door de stilte
het brak niet
hij overviel haar.

Het moment dat ze dacht dat
hij nooit zou wennen 
werd de stilte een metgezel 
in haar.

Hij schuilt achter haar oorschelp
stroomt in haar gemoed
leeft in haar ziel
en huist in haar hart.

De stilte spreekt via haar 
gewonnen zin,
de zin om stilte ruimte te geven
het hem ook keihard te gunnen
wanneer chaos en lawaai tiranniek wordt.

Ze wil de stilte nooit meer kwijt,
hij doet haar beseffen 
dat stilte een gouden ticket 
_op rust_is.

Zijn wie je bent 
zonder je te hoeven bewijzen.

Ook in stilte.